Gestopt bij het inchecken op Schiphol hervat ik mijn verhaal bij het verlaten van het Nederlandse luchtruim.
Zo’n veertien uur lang was ik onderweg naar Bangkok, met na zes uur een overstap in Quatar. Een behoorlijk lange zit, zeker als je geen oog dichtdoet in het vliegtuig. Gelukkig was ik dat leed snel vergeten toen ik met vierkante ogen (gratis films in het vliegtuig, heuj) landde in Bangkok.
Rond 14:00 lokale tijd pakte ik mijn tas van de bagageband om vervolgens direct naar mijn hostel te gaan. Ik bereikte het metrostation waar ik moest zijn, stapte naar buiten en kreeg daar een klap in het gezicht. Van het klimaat. Dag Hollandse winter, hallo levensgrote vlindertuin.
Het leven in Bangkok is op zoveel punten anders dat een cultuurshock niet te vermijden is. Een, in mijn geval, noemenswaardig feit is dat WC-papier hier niet door het toilet mag (evenals in Oost-Europa vaak het geval is). Met een zogenaamde ‘bum-gun’ maak je jezelf eerst schoon (de Thai gebruiken daarbij hun linkerhand om te schrobben), om je vervolgens met een papiertje af te drogen en dat in de prullenbak te gooien. Dat kan ik ook wel, dacht ik. Vol van vertrouwen legde ik aan, mikte, 3.. 2.. 1….. FLATS! De jarenlange ervaring die ik als kind met Super-Soakers heb opgedaan mocht niet baten. Mijn intentie om me over te geven aan de lokale tradities (afgezien van het gebruik van de linkerhand dan, ieuw) leidde tot een waterbad…
Enfin. Dan maar douchen. Dat mocht sowieso al wel na die lange vlucht. Al was dat douchen ook niet per se heel relaxed gezien het feit dat ik de douche moest delen met een kakkerlak.
Na het douchen kon ik gelijk doodop mn bed in. Het tijdverschil van +6 uur kwam me goed uit.
De volgende dag heb ik meegedaan met een negen uur durende fietstour door Bangkok. De organisatie die de Tour organiseerde is opgezet door de gelijknamige Nederlandse Co van Kessel. Deze tour ging expres niet langs alle hoogtepunten van Bangkok zodat we meer te zien kregen van het alledaagse Bangkok.
Een groot deel van de tocht liep langs het water. Langs dit water staan allemaal huisjes/krotjes en zie je mensen vissen. Het was me een wonder dat er nog vis in deze rivier zit zoveel als hier gevist wordt. Verderop bezochten we een tempelzone met Boeddhistische en Hindoeïstische tempels. Het is verboden om naast deze tempel te vissen, en een goede daad om deze vissen te voeren. Dat verklaart een heleboel..
Al met al een geslaagde dag!
Vandaag heb ik weinig gedaan. Morgen wil ik naar Ko Tao afreizen om daar een PADI Open Water certificaat (duikbrevet) te gaan halen. Het kaartje voor de nachttrein, bus en boot heb ik vandaag geregeld op het station.
Hierna heb ik eten gehaald en heb ik de rest van de dag besteed in Lumphini Park.
Hoewel het allemaal even wennen was, is het nu vooral genieten. Al had het misschien ook heel leuk geweest als ik nu op kantoor had gezeten…
