Als we wakker worden is het nog steeds droog. Voor de derde dag op rij eten we onze oplosmelk met havermout, noten en rozijnen met een kopje thee erbij. De variatie in het eten mis je toch wel, tijdens een meerdaagse wandeltocht. We zijn het erover eens dat we de volgende keer wat meer afwisseling in ons dieet gaan toepassen. Desalniettemin zijn we na een nacht heerlijk slapen en een stevig ontbijt weer klaar voor deze dag!

We lopen een aantal kilometer door de bossen en bereiken een splitsing. Als we linksaf gaan blijven we op onze route lopen, als we rechtdoor gaan komen we bij de ‘La Grotte Dagobert’. Toch maar even rechtdoor dan om een kijkje te nemen! Bij de ingang van de grot hangt een Franstalig bordje. Mijn Frans is niet opperbest, maar blijkbaar heeft ene koning Dagobert zich in de 17e eeuw (niet de rijke eend dus, die leefde later) hier in deze grot verstopt nadat hij vermoede dat zijn eigen volgelingen hem wilde doden. Het is geen diepe grot, dus we zijn er snel uitgekeken en weer terug op onze route.

Het is inmiddels alweer flink aan het regenen maar we lopen stoïcijns door. We komen vandaag langs drie stuwmeren. Voor en na ieder stuwmeer ligt een heuvel waar we overheen moeten. Het is dus veel klimmen en dalen  vandaag. Met een regenpak betekent dat veel zweten en er helaas niet aan kunnen ontkomen dat we alsnog drijfnat worden. We komen helaas geen cafeetje tegen waar we even kunnen schuilen voor de regen. Wel komen we halverwege een hut tegen zoals je die in Oostenrijk ook ziet in de Alpen. Deze is helaas gesloten maar naast de entree vinden we een fijn plekje uit de wind en de regen en zetten we een warme kop thee. 

We lopen nog een heel stuk door voordat we bij het laatste stuwmeer voor vandaag komen. We wachten nog even met het opzetten van onze tent aangezien ik op mijn kaart zie dat er naast het stuwmeer een onbemande trekkershut moet zijn. Als we aankomen bij het stuwmeer zien we deze inderdaad staan. ‘Kunnen we daar echt zomaar naar binnen?’, vragen we onszelf af. Ik geef een zetje tegen de deur en warempel! Hoewel het binnen koud en klam is hebben we inderdaad een hut voor onszelf. We drentelen nog wat heen en weer binnen en buiten de hut voor we besluiten dat we hier gaan slapen. We schuiven wat stoelen en banken opzij en leggen onze slaapmatten op de grond. De hut heeft ook een open haard en er ligt nog wat droog hout naast. Het is inmiddels aardedonker buiten als we de haard aansteken. Als het vuur eenmaal goed brand en de regen op het dak tikt haal ik een verassing uit mijn tas; een fles Jägermeister en marshmallows! Deze avond kan niet meer stuk.