Chúc Mừng Năm Mới! Oftewel: Gelukkig Nieuwjaar! Beetje laat zeg je? Niet in Vietnam. Hier is het nieuwe jaar, het jaar van de haan, nog maar net begonnen. Het Vietnamese nieuwjaar wordt gevierd tijdens ‘Tet’ (waar ook het Tet-offensief naar vernoemd is). Ik raad sterk af om rond deze periode in Vietnam te zijn. Tet is een familie gebeuren dus men reist hier massaal naar familie. De wegen en attracties zijn chaotisch druk, winkels en restaurants sluiten hun deuren en prijzen schieten omhoog. En dat minstens voor een week..
Enfin, terug naar 18 januari. Mijn motor was net kapot gegaan in Da Lat en daarom moest ik per bus verder. De 19e reisde ik door naar Nha Trang waar ik savonds aankwam. Naast een snorkeltour en zwemmen tussen metershoge golven heb ik in Nha Trang weinig gedaan en is er eigenlijk ook weinig te doen. Het hostel en de mensen daar maakten veel goed. Samen met zeven andere solo-reizigers reisde ik de 21e per nachtbus weer door naar Hoi An.
Hoi An is een relatief kleine stad aan de kust van Vietnam. Het oude centrum is sinds 1999 Werelderfgoed, en terecht. Pittoreske straatjes, unieke architectuur en lampionnen die savonds de straten verlichten geven de binnenstad een authentieke sfeer. Samen met de Friese Sander ben ik de hele stad en de omgeving doorgefietst. De omgeving is al net zo mooi als de stad zelf.
De 24e zou ik doorreizen naar Hue. De ‘Street-food-tour’ die ik de avond ervoor deed gooide echter roet in het eten. Voedselvergiftiging nummer twee was aan. Dit keer maar voor een avond en een dag. Ik bleef dus nog maar wat langer en de 26e fietste ik weer vrolijk door Hoi An met een nieuw groepje medereizigers.
De 27e reisde ik dan toch echt door richting Hue. In Hoi An huurde ik een motor. Mijn spullen werden naar Hue gebracht en ik moest er zelf heen rijden, via de Hai Van Pass. Enorme aanrader want de route is erg gaaf om te rijden! Vraag maar aan Jeremy Clarkson, die hem met zijn collega’s reed voor het programma Top Gear. Onderweg maakte ik een stop bij de Marble Mountains.
In Hue Ben ik op de fiets op zoek gegaan naar een verlaten waterpark dat in de buurt zou liggen. Ik hoorde hierover van een andere reiziger. De surrealistische sfeer en bizarre stilte in het park waren erg tof om mee te maken. De krokodillen waren vorig jaar gelukkig uit het zwembad gehaald. Na deze toffe ervaring ben ik ervan overtuigd dat ik bij terugkomst in Nederland een bezoek moet brengen aan het Land Van Ooit.
De 28e, Nieuwjaarsdag in Vietnam, vloog ik naar Hanoi. Vanaf hier heb ik Halong Bay en Ninh Binh bezocht. Halong Bay is een van de zeven natuurwonderen die de wereld telt. Daarbij wordt Ninh Binh ookwel ‘Halong Bay op het land’ genoemd. Beide dus erg indrukwekkend!!
Na enige rondzwervingen in en rondom Hanoi vond ik het mooi geweest en was ik klaar om een ander land te gaan verkennen. Desalniettemin vond ik Vietnam een prachtig land! De natuur was schitterend, de mensen vriendelijk en het eten heerlijk. Ik kom zeker terug!
Gisteren vloog ik terug naar Bangkok omdat ik op de 7e een bezoekje breng aan mijn oude vriend de kaakchirurg in Bangkok Hospital. De laatste verstandskies die ik heb wil ook naar buiten en blijkt, nadat ik hier in Vietnam een foto van heb laten maken, ook volledig scheef te liggen. D’r uit met dat ding! Wat ik daarna ga doen weet ik nog niet goed. Waarschijnlijk ga ik richting Maleisië, Kuala Lumpur. Tot die tijd geniet ik weer even van Thailand. Ik heb de mensen en het heerlijke eten hier oprecht gemist. Vooral de Pad See Ew en de Khao Neeo Mamuang (ookwel Mango sticky rice genoemd). Misschien wel meer dan mijn Nederlandse bakkie kwark in de ochtend…
