Ben ik weer! Op 27/11 schreef ik dat ik de volgende dag zou beginnen met mijn SSI Advanced Adventurer duiklessen. Omdat dit plan vrij plotseling op was komen zetten en ik mijn verblijf niet op tijd had verlengd moest ik helaas verhuizen naar een ander hostel.
Op 28/11 startte ik samen met instructeur Phil en divebuddy Felix met de nodige theorie. Rond het middaguur gingen we het water in om een navigatie- en een buoyancy control duik te doen. Het aantrekken van mijn wetsuit was hierbij het hoogtepunt. De vorige dag was ik namelijk VIES hard verbrand nadat ik de hele dag op een boot/snorkelend in het water gezeten had (pro-tip: Wear, sunscreen!)
Instructeur Phil was erg tevreden over onze duikkunsten. De volgende dag moest ik nog drie duiken doen en dan zou ik mijn Advanced brevet binnen hebben. De wrakduik en diepteduik (30 meter) waren erg gaaf en gingen lekker. Het fenomeen Nitrogen Narcosis (waarbij je lichaam door de enorme druk zoveel stikstof bevat dat je je dronken gaat voelen en uiteindelijk in coma kan raken) kreeg gelukkig geen vat op ons. De nachtduik ging echter iets minder soepel. Tijdens de afdaling wilde ik het bandje van mijn duikmasker verstellen. Deze schoot daarbij los waardoor mijn masker afgleed. Plotseling moest ik alles tegelijk doen. Zorgen dat ik niet te snel afdaalde (je draagt lood), mijn oren klaren, mijn masker klaren en tegen mijn gezicht houden, mijn buddy waarschuwen. En dat alles in het aardedonker. Chaos. Nadat ik op de bodem van masker had geruild met mijn instructeur en hij het bandje terug had geplaatst konden we rustig verder duiken. Na deze stresstest was ik meer dan geslaagd voor dit brevet. Feest!
Nu ik twee duikbrevetten binnen had vond ik het tijd om door te reizen. De volgende dag zou ik met de nachtboot naar Surat Thani reizen. Daarvandaan vertrekt namelijk een bus richting Khao Sok. Omdat ik nog één dag te vullen had besloot ik om te voet naar de Sky Bar te gaan. Een tocht die ik enigszins onderschat had, maar zeker de moeite waard was. Halverwege kwam ik bij een uitkijkpunt waar een verdacht vriendelijke Thai me wiet probeerde te verkopen. Ik heb hem vriendelijk bedankt aangezien ik me inmiddels al tamelijk ‘high’ voelde.
Echter moest ik nog een stukje. Koh Tao weet wel hoe het geld uit z\’n toeristen kan kloppen. Bij ieder uitkijkpunt moest ik wat kopen of toegang betalen. Maar ook dat was de moeite waard. Zeker bij de Sky Bar waar ze een hangmatje voor me hadden opgehangen.
Terug bij het hostel heb ik de laatste uurtjes wachten gespendeerd aan outdoor fitness met Tom die vrijwel dagelijks bij mijn hostel kwam om daar te trainen. Hij woont inmiddels al twee maanden op Koh Tao omdat hij daar z’n Divemaster volgt. Iets waar ik inmiddels ook sterk over na zit te denken, zeker aangezien Koh Tao een erg toffe Duikerscommunity kent. Enfin, eerst maar eens richting Khao Sok. Om 20:00 kwam er een jeep voorrijden om me naar de haven te brengen.
De volgende ochtend kwam ik aan in Surat Thani. Samen met nog 7 andere mensen en hun bagage werd ik achterin een minibusje gepropt en naar de bushalte gebracht. Daar moest ik nog een uur wachten voordat ik verder kon naar Khao Sok. Na nog twee uur in de bus werd ik in een regenachtig middle of nowhere afgezet.
De volgende dag begon ik aan de tweedaagse hike door Khao Sok National Park. Het regende nog steeds. Met een busje werden we naar de ingang van het park gebracht. Hier stapten we op de longboat richting ons verblijf.
Na de lunch begon de werkelijk hike. Mijn schoenen en sokken kon ik gelukkig aardig droog houden. Totdat..
Door de regen zaten alle beesten goed verstopt en moest de avond-hike worden afgelast. Balen…
Toen de avond begon te vallen werd echter duidelijk dat er heel wat beesten in deze jungle wonen. Insecten van ongekend formaat vlogen ons om de oren en het geluid van cicaden (en mensen in pure paniek) was op momenten oorverdovend. Om 23:00 ging al het licht uit en werd het tijd om te gaan slapen. Eigenlijk had ik daar maar weinig behoefte aan gezien de hut waarschijnlijk ook vol zat met beesten..
De volgende dag werd ik om 6.00 wakker bij het geluid van regen om snel daarna te beginnen aan de volgende hike. Doordat het nog steeds regende ontbraken de bekende junglegeluiden in de ochtend. Opnieuw balen.
Tijdens de hike liepen we een heuvel op om ergens halverwege een grot in te gaan. Hier binnen regende het niet en dus troffen we daar genoeg beestjes aan. Goed uitkijken waar je loopt dus…
Na de hike kregen we lunch om vervolgens weer met de boot het park uit te gaan. Tijdens dit laatste boottochtje zagen we hoog boven ons Gibbons door de bomen slingeren. Gelukkig maar anders was Kao Sok echt een grote teleurstelling geweest.
De volgende dag, waarop ik dit schrijf, reis ik naar Bangkok. Daar heb ik afgesproken met Kees die door dit blog te lezen reislust heeft gekregen. Vanaf hier reis ik door naar Laos.
Om 15:30 zou ik worden opgepikt dus heb ik, aangezien het buiten opnieuw regende, de hele dag gespendeerd aan het kaartspelletje pesten met een groepje Nederlanders. Inmiddels ben ik gedropt op een verlaten bushalte in opnieuw de middle of nowhere. Ik moet hier nog 4 uur (tot 20:30) zitten in mijn eentje en dan komt eindelijk de bus. Jay, wachten en chimpies eten!
